آمار
وب سایت:
«عزاداری به شیوه اهل بیت»
بسم الله الرحمن الرحیم
هزاران درود و سلام بر آن تجلیگاه حق – سلام بر محراب و مقام و کعبه ی عُشاق حق – سلام بر آن مُحرم غم دیده ی سیه پوش حق – سلام بر اشک های آتشین غرقه در خون حق – سلامی چو آفتاب بر سر نیزه، ناطق به حق – چو شمشیر مولا، خیبر گشا، قائم دین حق
در بیابان خشک و سوزان جاهلیت کربُ بلا، نهال اسلام ناب با خون کبوتران عاشق، آبیاری و در پرتو خورشید تابناک آسمان ولایت و فروغ نور جاودانه قمر بنی هاشم پرورش یافت؛ از نفس باد صبای زینب کبرائیش شکوفه های شجره طیبه اش در جهان پراکنده، در پای مکتبش هندو، آزاده گشته و میوه های نو رسیده اش چون دو چشم آفرینش به ظاهر صغیر و به باطن کبیر به درگاه حق متعال به پیش کش رفته؛ هنوز داغ سرخ سیلی بر چهره مادرش در افق پنهان نگشته و دود سیاه آتش فتنه در مدینه از خیمه های نینوا به آسمان سر می کشد؛ در مسلخ جاهلیت جهان مدرن، امروز گرگان خون خوار کربلا، بی مهابا، زوزه کشان، دیوانه وار، خون شیعیان می نوشند و روبه صفتان زشت خوی در لباس عزای او، دوستان را به انحراف می کِشند و می کُشند. «امروز حسین را می کشند!» «کیست مرا یاری کند؟»
ای حسین جان! ای آرام دل! ای اسوه قیام و شهادت! در سال شصت و یک هجری یزیدیان توانستند جسد پاک و مطهر تو را پایمال نعل ستوران کنند اما هرگز نتوانستند نور تو را خاموش کنند زیرا سُلاله های معصومت با عزاداری های حکیمانه و گریه های عاشقانه نهال سبز اسلام را زنده و پرچم سرخ خون تو را برای اقامه امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امت برافراشته نگهداشتند. اگرچه در گذشته شاهد تحریف عاشورا بوده ایم و در همان زمان که روس ها، علمای انقلابی را شهید می کردند، عزاداران غفلت زده، قمه می زدند و شاهان طاغوتی که خود را عزادار تو نشان می دادند، با مشورت جاسوسان انگلیسی، عاشورای حقیقی را تحریف می کردند. اما صد افسوس که امروز دوباره یزیدیان در لباس عاشورائیان در آمده در محفل عشاق تو رخنه کرده، فتنه می کنند! امروز با سلاح اشاعه فحشاء و تحریف عزاداری در ماهواره ها و رسانه های خود -ای حسین جان- می خواهند نور تو را بکشند. هم اکنون که حماسه آزادگی و فداکاری تو در راه حقیقت، مرزهای ملیت، ادیان و مذاهب را درنوردیده و دم مسیحائیت ناامیدان را امیدوار و خفتگان را بیدار کرده، می خواهند سربازان باوفای تو را به دست خودشان نابود سازند: «با گناه و با جهالت».
فرقه ای پیدا شده است بر اساس این عقیده که «هر کاری که شما عزاداری می پندارید، انجام بدهید»، فردی از این فرقه در رسانه ایی جهانی می گفت: «از بس سکوت کردیم سینه هایمان و گلوهایمان پر از حرف شده. به خدای امام حسین قسم که اگر منع نمی شدیم به کشتن خودمان در دستگاه امام حسین آن وقت می دیدید که در سال چه تعداد زیادی از مردم خودشان را برای امام حسین می کشند کما این که تا حد مرگ -چون مرگ را منع کردند- پیش می روند» و «زیر سُم رفتن، وای حاج آقا، من -لا اله الا الله- در هند شنیدم یکی از دوستانمان تعریف می کرد، یکی از عزاداری هایی که در این جا باید برپا شود، می آیند اسب هایی را آماده می کنند و می روند می خوابند روی زمین، اسب ها را روی خودشان می تازانند، به مواسات کردن امام حسین -علیه السلام- آن لحظه ای که بر بدن اربابم امام حسین …» زهی جهالت! این چه حماقتی است که ترویج می کنند؟ آیا حضرت امام حسین -علیه السلام- در حال حیات خود چنین کردند؟ یا امامان معصوم -علیهم السلام- برای عزای ایشان چنین می نمودند؟ این تذهبون؟! براستی اگر کسی عاشق حسین است و چنین عقیده ای دارد -اگر راست می گوید- چرا عملیات استشهادی علیه وهابی های سعودی و اسرائیلی ها انجام نمی دهد و مسلمانان را یاری نمی کنند؟! با این عمل چنین مرگی را که آرزو دارد بدست می آورد و نه تنها منع نشده بلکه حقیقتاً به مواسات و یاری امام، عمل نموده است؛ «تا سیه روی شودهر که در او غش باشد».
عاشقان در هیئات عزاداری حضرت ابا عبد الله اگرچه مجنون و دیوانه حسین اند اما از هر عاقلی دانا ترند، بله نادانان پیامبران الهی را هم دیوانه می پنداشتند. چه کسی گفته است: «با هر کاری و به هر شیوه ای، می توان عزاداری کرد». آیا وظیفه علماء، دین سازی است یا دین شناسی؟ آیا وظیفه مداحان ترویج دین است یا ترویج خرافات؟ مقتدای شیعیان در همه احوال و کارها، اهل بیت عصمت و طهارت اند. بر این اساس وظیفه ما در نحوه عزاداری چیست و چگونه باید مجالس عزا برپا کنیم؟
ما باید آن چنان که حضرات امام صادق و امام رضا و دیگر اولیاء الهی -علیهم السلام- عزاداری و هیئت برگزار می کردند، عزاداری کنیم و به شدت از عمل به هوای نفس و خرافات و تقلید کور کورانه و رفتارها و گفتارهای زننده که خلاف راه ایشان است بپرهیزیم. آنان فرموده اند که زینت خاندان ما باشید و مایه ننگ ما نباشید، بنابراین در شیوه عزاداری نباید به دنبال سبک های جدیدی باشیم که مخالف روش آن ها و یا مرضی آنان نیست و همچنین در سبک های گذشتگان نگاه کنیم و هرآنچه غیر از سیره و یا عمل مرضی ایشان باشد، هیئات را از آن امور تزکیه کنیم تا بتوانیم یک عزاداری پاک و مورد پسند و رضایت سرور و مولایمان حضرت صاحب الزمان -عجّل الله فرجه- به محضر خداوند جهان و جهانیان عرضه کنیم و نمونه ای نیکو و درخشان برای تمام عزاداران باشیم.
آنچه در تاریخ اسلام ناب و در زمان معاصر، نهضت اسلامی را از خطرات نگهداشته است عموماً حضور و فداکاری قهرمانانه جوانان هیئت ها بوده است به همین جهت دشمن غدار این مراکز نورانی و «قاسم پرور» را هدف آماج تیرهای زهرآگین فرهنگی خود قرار داده است. کدام عالم یا روشن فکری در عالم سراغ دارید که در برابر ظلم ایستاده و کشته شدن در راه حق برایش «أحلی من العسل» باشد. از تربیت مکتب سرخ شهادت سید الشهداء است که از عالم ربانی تا رند بازاری، در برابر طاغوت سینه سپر کرده، کفن پوش به خیابان آمدند و در مقابل ظلم ایستادند و انقلاب عظیم اسلامی را بوجود آوردند.
شیفتگان مکتب سرخ شهادت از عقل ناب بهره می برند نه از عقل معاش حسابگر و منفعت پرست، از این رو بالاترین تدبیرها باید در نحوه عزاداری و اداره هیئات و حسینیه ها مدنظر قرار گیرد. به هجمه ورود فاسقان و متظاهران به گناه در این دستگاه عظیم تربیتی، باید توجه جدی نمود زیرا اسباب انحراف اند البته صحیح است که همیشه در توبه به روی همه بندگان خداوند باز است و دستگاه حسینی هم این چنین است ولی برای پشیمان از گناه نه فاسقانی که مصرّ بر گناه خود هستند و دم ازحسین می زنند، اینان دروغ گویان مزوّری هستند که باید از آن ها تبری جست. بعلاوه آن سخنران یا مداحی که برای ارشاد و اصلاح دعوت می شود، قطعاً باید در مرحله اول، خودش صالح باشد و اگر صلاحیت علمی، اخلاقی و عملی لازم را ندارد یا غیر مستند سخن می گوید و ترویج خرافات می نماید، نباید دین مردم را به او سپرد و در مرحله دوم، هنر تبلیغ و بیان زیبا و … را داشته باشد. باید توجه کرد که داشتن امتیازاتی در مرحله دوم، سبب غفلت از احراز شرایط مرحله اول نشود. برای مسئولیت های مهم و تصمیم گیری ها در هیئات باید از مومنان و متقیان استفاده نمود و اگر آن فاسقان گردهم آیند و برای خودشان مسجد و حسینیه ضرار تاسیس کنند باکی نیست چون شاهان هم مسجدی می ساختند و آخوندهای درباری و انگلیسی پرورش می دادند، این گونه کارها خطر کمتری دارند خطر اصلی در لباس نفاق است. ما باید نسبت به روحانیان و مداحان حتی با عناوین پر طمطراق هوشیار باشیم و موضع گیری آن ها را در مقابل طاغوت و استکبار جهانی در گذشته و حال در نظر بگیریم.
سخن مهم با آن پیران فرزانه و مداحان حق گویی است که وظیفه سنگین تربیت این جوانان برومند شیعه را بر عهده دارند؛ توطئه پیچیده و ریشه دار از طرف استعمار و به دست روشن فکران و عالم نمایان مزدور انگلیس و آمریکا و ایادیشان با پول های باد آورده در حال ترویج است تا با تفسیر های غلط، سطحی نگری و خرافه و تقلید کور کورانه و رفتارها و گفتارهای ناشایست و اعمالی که منافی شأن شیعیان راستین است، نور عاشورائیان را خاموش کرده و به این وسیله مردم را از حقیقت فداکاری و ظلم ستیزی حماسه آفرینان کربلا غافل کنند و همچنین غیر شیعیان را از مکتب عاشورا و اسلام ناب متنفر نمایند.
باید از جوانان عاشق حسین بن علی و شیفته ابوالفضل و دل سوختگان رقیه و علی اصغر سوال کنیم؟ آیا بهتر نیست به جای آن که خود را زنده زنده به زیر پای اسبان بیافکنند، دشمنان اسلام را که قرآن آتش می زنند و برای نابودی اسلام کمر همت بسته اند، پایمال اسبان خود قرار دهند. آیا بهتر نیست به جای شمشیر بر سر خود زدن، چون امیر المومنین و حسین بن علی و عباس -علیهم السلام- شمشیر بر فرق سر مرهب های یهودی و یزیدیان بزنند و در حالی که از شدت غم و غصه بر سر و سینه می زنند، نباید آن چنان بر سینه وهابیان و تکفیری ها بکوبند که دیگر جرأت نکنند حرم ها را تخریب کنند. چرا دلدادگان و مجنونان حسین به جای مسابقه در بلند کردن علم و کتل، مسابقه در بلند کردن پرچم حقیقی اسلام یعنی «نماز» نمی گذارند در حالی که شهدای کربلا عشاق نماز بودند؛ افتخار جوانان غیرتمند حسینی این است که بانوان با عفاف و حجاب فاطمی به دنبال زینب سیر کنند نه تماشاچی دسته ها و سرگشته در خیابان ها پرسه زنند.
باید هر شیعه حسینی از خود سوال کند آیا مگر قیام حضرت سید الشهداء -علیه السلام- برای امر به معروف و نهی از منکر نبود؟ پس الآن حال ما چگونه است؟ هیئت، دانشگاه تربیت و مرکز ایجاد معروف و از بین بردن منکر درجامعه است بنابراین هر هیئتی، با آگاهی و بصیرت، تمام همّش آن است که درجامعه قوانین قرآن و سیره اهل بیت حاکم شود. عاشورا، سراسر زیبایی و تجلیگاه حق پرستی است و از آنجا که اهل بیت -علیهم السلام- سازنده این صحنه بدیع و اعجاب آور و بی نظیر تاریخی هستند باید به روش آن اسوه های نیکو، این حقیقت را به جهانیان عرضه کرد و از دسیسه های شیطان، سلیقه های شخصی، اغراض حاکمان ظالم و انحرافات جاسوسان، پرهیز نمود تا همه مردم جهان، مسلمان و غیر مسلمان زیبائیش را بیابند و با شناخت و عشق به حقیقت و پیروی از آن قدیسان شب زنده دار و حکیمان مجاهد که همه هستیشان را فدای حق نمودند، سعادت هر دو جهان را دریابند.
بنابراین خوب است به چند نکته اساسی دقت کنیم:
الف – اهل بیت عصمت و طهارت مقتدای حقیقی و اصلی ما در عزاداری هستند.
ب – هر کاری و هر شیوه ای با نیت عزاداری و حفظ شعائر، صواب نبوده و ثوابی ندارد.
ج – هر عمل عبادی که در سیره اهل بیت نباشد نیاز به مجوز شرعی دارد و بدعت غیر مرضی حتی اگر رایج شده باشد سنت نیست و حرام است.
د – تمام سعی و تلاش ما باید در برجسته نمودن متن اصلی نهضت عاشورا باشد و همچنین کم رنگ کردن یا حذف حواشی و پیرایه هایی که در اثر مرور زمان بر این حرکت نورانی بسته شده است.
ه – توجه عمیق به «امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح امت اسلامی» و توجه به این مطلب مهم که مصلح باید خودش صالح باشد.
و – توجه خاص به «گریه» و تقویت «حبّ» به اهل بیت -علیهم السلام- و «معرفت» و آگاهی نسبت به تاریخ حقیقی و مستند و شناخت تحریفات و مهم تر از آن شناخت فلسفه ی عملکرد تاریخ سازان عاشورا.
کلام آخر را با این حدیث شریف به پایان می بریم که حبّ به اهل بیت و انتظار قائم -عجّل الله فرجه- اگرچه شرط لازم و ضروری برای رستگاری و رسیدن به سعادت در دنیا و آخرت است اما کافی نیست و باید خالصانه در تمام امور از فرامین آنان اطاعت کرد و با سیره عملی آنان واقعاً مخالفت نکرد تا حقیقت شیعه و سرّ «وحدت» را دریابیم و افتخار اهل بیت عصمت و طهارت باشیم. قال الصادق -علیه السلام- : «افترق الناس فینا علی ثلاث فرق [۱] فرقه أحبّونا و انتظار قائمنا لیصیبوا من دنیانا فقالوا و حفظوا کلامنا و قصّروا عن فعلنا فسیحشروهم الله الی النار [۲] و فرقه أحبّونا و سمعوا کلامنا و لم یقصّروا عن فعلنا لیستأکلوا الناس بنا فیَملأ الله بطونهم ناراً یسلط علیهم الجوع و العطش [۳] و فرقه أحبّونا و حفظوا قولنا و اطاعوا أمرنا و لم یخالفوا فعلنا فاولئک منا و نحن منهم» (بحار ج ۷۵ ص ۳۸۰)
اللهم ارزقنا شفاعه الحسین یوم الورود و ثبّت لنا قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام
حامد وفسی
حوزه علمیه آیت الله ایروانی
عید فطر ۱۴۳۵
نظرات شما عزیزان:
